donderdag 17 februari 2011

Het kwintet van Leonie Kooiker

leonieKooiker.jpgLang, lang geleden las ik De filosofie van het belcampisme van Belcampo. Hoofdstuk 1, alinea 2; De mens is een op aarde levend wezen en wel het enige dat schrijft, schoenen draagt, locomotieven bouwt. Hier zijn wij nummer één van de klas. Hoe zijn wij dat geworden? Belcampo geeft daar op zijn eigen originele manier antwoord op en vergelijkt dat vervolgens met de opvattingen van alle belangrijke filosofen van de wereld. Voor mij was het de aanleiding om me in al die filosofieën te gaan verdiepen en dat doe ik sindsdien, weliswaar te hooi en te gras, nog altijd.

The Presence of the Past by Rupert Sheldrake.
Sheldrake vindt het idee van de mens als hoogtepunt van de schepping onvoorstelbaar arrogant en dat gooit hij dan ook radicaal overboord. Hij probeert te ontkomen aan de traditionele overtuiging van de wetenschap dat de natuur op een mechanische wijze in elkaar zit. Het heelal is gegroeid op dezelfde manier als een eik of een konijn, zegt hij. De natuurwetten zijn niet altijd hetzelfde geweest, maar ze ontwikkelen zich in zogenaamde morphogenetische velden. Hij legt een verband tussen science en mystiek en ik vind dat heel spannend.

Vincent Mahieu = Tjalie Robinson = Jan Boon schreef de boeken Tjies en Tjoek.
Ik voelde er precies de sfeer in van Nederlands Oost Indië, zoals het daar was toen mijn echtgenoot er de eerste elf jaar van zijn leven doorbracht (1919- 1930). Door die verhalen begreep ik meer van zijn reacties op het gedrag en de opinies van oer-Hollandse mensen. Fictie maakt beter dan theoretische beschouwingen duidelijk hoe een gemeenschap in elkaar zit.

Sozaboy by Ken Saro-Wiwa.A novel in rotten English, the narratieve of one young man's helpless and hapless journey through a terrifying African war.  Soza = soldier. Hoe mooi kan raar taalgebruik zijn. Het is een boek waar je om moet lachen als je het leest, maar waarvan je 's nachts niet kunt slapen. Sozaboy vertelt zijn afschuwelijke belevenissen op een kinderlijke manier, laconiek en humoristisch. Ken Saro-Wiwa is later door het regime terechtgesteld. Laatste regels: And I was thinking how I was prouding before to go to soza and call myself Sozaboy. But now if anybody says anything about war or even fight, I will just run and run and run and run and run. Believe me yours sincerely.

En tenslotte een boek dat ik eigenlijk nooit echt gelezen heb: de Bijbel. Ik ben niet kerks of gelovig opgevoed. Daarom is het onverstelbaar hoeveel ik toch nog van die Bijbel weet aan verhalen, regels en citaten. Dat boek zit gewoon ingebakken in onze vaderlandse ziel. En het is erg moeilijk om erachter te komen of iets je eigen persoonlijke mening is of een restant uit ons collectieve geheugen. Sommige geloofsartikelen bieden een veilig houvast. Voor andere heb je zoveel geestelijke acrobatiek nodig dat geen mens die zonder beschadiging kan opbrengen. Heel intrigerend.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten