dinsdag 12 augustus 2014

Het Kwintet van Inge Ipenburg


Foto: Nico Kroon
Het maken van lijstjes probeer ik altijd te voorkomen en tegelijkertijd wil ongeveer elke verslaggever of journalist voor welk blad of welke krant dan ook altijd weer een lijstje. Van leukste, beste, meest indrukwekkende, levensbepalende, favoriete en vul er zo nog maar een paar in. En dan kan het over eten gaan, of over een vakantiebestemming, een huidproduct, een persoonlijkheid, een gebeurtenis, over muziek of over boeken. En ik heb nooit een antwoord. Ik kan nou eenmaal erg slecht kiezen en alles is een momentopname. Maar aangezien ik hoop dat mijn debuutroman Het Gerecht op veel favorietenlijstjes terechtkomt en dat dan niet iedereen bedankt voor de eer om het lijstje openbaar te maken, doe ik bij deze mijn best.

Het Slimme Onbewuste van Prof. Ap Dijksterhuis
Dit boek geef ik het laatste jaren te pas en te onpas aan iedereen cadeau. Het legt op een leuke en toegankelijke manier uit dat ons gezonde verstand, ons bewustzijn, eigenlijk niet zoveel voorstelt en dat we dat voornamelijk moeten gebruiken voor onbelangrijke beslissingen zoals  bijvoorbeeld de dagelijkse boodschappen.
Daarbij komen allerlei onderzoeken aan de orde met uitzonderlijke uitkomsten. 1 van mijn favorieten is dat je aantoonbaar slimmer bent als je aan een professor denkt dan aan een secretaresse.

Extremely Loud and Incredibly Close van Jonathan Safran Foer
Nog nooit vond een boek zo moeiteloos de weg naar mijn ziel en het zit daar voorgoed verankerd. Prachtig ook hoe de opmaak van het boek een toegevoegde waarde heeft zonder dat het mijn eigen beelden bij de taal en het verhaal in de weg staat.

Kafka op het Strand van Haruki Murakami
Jaren geleden lag er een lijstje bij een Murakami boek in de boekhandel waar ik altijd kwam waarop stond in welke volgorde je Murakami boeken het best kon lezen. Ik begon met Norwegian Wood, maar Kafka on the Beach is mijn absolute favoriet. Normaal ben ik geen fan van magisch realistische verhalen, want zo kan je het wel noemen denk ik, maar Murakami’s realiteit wordt moeiteloos de mijne als ik zijn boeken lees.

Turks Fruit van Jan Wolkers
Gelezen op mijn 12e voor het eerst en diep onder de indruk van de directheid t.a.v. emoties en seks. Dat was nog eens wat anders dan de manier waarop vrouwelijke auteurs seks en liefde koppelden. Lang heb ik Turks Fruit elk jaar een keer gelezen. Hele passages kende ik uit mijn hoofd en ze bleven me altijd weer diep raken.

Nummer 5 kan van alles zijn. Nederlandse prachtboeken zoals Joe Speedboot of Een Schitterend Gebrek of Bonita Avenue. Of van Dave Eggers het indrukwekkende What is the What, maar ik kies voor On Chesil Beach van Ian McEwan.
Of eigenlijk al het werk van Ian McEwan met uitzondering van zijn met de Bookerprize bekroonde Amsterdam. Dat las ik ooit als eerste van hem en nooit gedacht dat hij daarna de schrijver zou worden waarvan ik elk boek koop zodra het uitkomt en waar ik ongelooflijk van kan genieten. On Chesil Beach gaat voor mij over alle misverstanden die ons leven bepalen doordat we denken dat we elkaar begrijpen. Het is simpel, klein en prachtig.

Het Gerecht van uitgeverij De Fontein is nu verkrijgbaar


Geen opmerkingen:

Een reactie posten