 |
| Foto: Nico Kroon |
Het maken van lijstjes probeer ik altijd te voorkomen en
tegelijkertijd wil ongeveer elke verslaggever of journalist voor welk blad of
welke krant dan ook altijd weer een lijstje. Van leukste, beste, meest
indrukwekkende, levensbepalende, favoriete en vul er zo nog maar een paar in.
En dan kan het over eten gaan, of over een vakantiebestemming, een huidproduct,
een persoonlijkheid, een gebeurtenis, over muziek of over boeken. En ik heb
nooit een antwoord. Ik kan nou eenmaal erg slecht kiezen en alles is een
momentopname. Maar aangezien ik hoop dat mijn debuutroman Het Gerecht op veel favorietenlijstjes terechtkomt en dat dan niet iedereen
bedankt voor de eer om het lijstje openbaar te maken, doe ik bij deze mijn
best.
Het Slimme Onbewuste
van Prof. Ap Dijksterhuis
Dit boek geef ik het laatste jaren te pas en te onpas aan
iedereen cadeau. Het legt op een leuke en toegankelijke manier uit dat ons
gezonde verstand, ons bewustzijn, eigenlijk niet zoveel voorstelt en dat we dat
voornamelijk moeten gebruiken voor onbelangrijke beslissingen zoals bijvoorbeeld de dagelijkse
boodschappen.
Daarbij komen allerlei onderzoeken aan de orde met
uitzonderlijke uitkomsten. 1 van mijn favorieten is dat je aantoonbaar slimmer
bent als je aan een professor denkt dan aan een secretaresse.
Extremely Loud and
Incredibly Close van Jonathan Safran Foer
Nog nooit vond een boek zo moeiteloos de weg naar mijn ziel
en het zit daar voorgoed verankerd. Prachtig ook hoe de opmaak van het boek een
toegevoegde waarde heeft zonder dat het mijn eigen beelden bij de taal en het
verhaal in de weg staat.
Kafka op het Strand
van Haruki Murakami
Jaren geleden lag er een lijstje bij een Murakami boek in de
boekhandel waar ik altijd kwam waarop stond in welke volgorde je Murakami
boeken het best kon lezen. Ik begon met Norwegian Wood, maar Kafka on the Beach
is mijn absolute favoriet. Normaal ben ik geen fan van magisch realistische
verhalen, want zo kan je het wel noemen denk ik, maar Murakami’s realiteit
wordt moeiteloos de mijne als ik zijn boeken lees.
Turks Fruit van Jan
Wolkers
Gelezen op mijn 12e voor het eerst en diep onder
de indruk van de directheid t.a.v. emoties en seks. Dat was nog eens wat anders
dan de manier waarop vrouwelijke auteurs seks en liefde koppelden. Lang heb ik
Turks Fruit elk jaar een keer gelezen. Hele passages kende ik uit mijn hoofd en
ze bleven me altijd weer diep raken.
Nummer 5 kan van alles zijn. Nederlandse prachtboeken zoals
Joe Speedboot of Een Schitterend Gebrek of Bonita Avenue. Of van Dave Eggers
het indrukwekkende What is the What, maar ik kies voor On Chesil Beach van Ian McEwan.
Of eigenlijk al het werk van Ian McEwan met uitzondering van
zijn met de Bookerprize bekroonde Amsterdam. Dat las ik ooit als eerste van hem
en nooit gedacht dat hij daarna de schrijver zou worden waarvan ik elk boek
koop zodra het uitkomt en waar ik ongelooflijk van kan genieten. On Chesil
Beach gaat voor mij over alle misverstanden die ons leven bepalen doordat we
denken dat we elkaar begrijpen. Het is simpel, klein en prachtig.
Het Gerecht van uitgeverij De Fontein is nu verkrijgbaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten