Vijf favoriete boeken
Ik ben als jongen opgegroeid met Pim Pandoer,
Arendsoog, de trilogieën van K. Norel en het weekblad Kuifje. Het echte leven
begon met Ik Jan Cremer – hij kwam
net als ik uit Enschede en de eerste druk staat bij mij in de kast – en W.F.
Hermans’ De Donkere Kamer van Damocles, een literaire thriller lang voordat die
term gangbaar werd voor minder goed geschreven spannende boeken.
Tijden veranderen en aandachtsgebieden
wisselen. Maar deze vijf horen zeker bij de boeken die invloed op mij hebben
gehad als journalist en schrijver:
1.
Honderd jaar eenzaamheid van Gabriel García
Márquez. Ik las dit boek toen ik voor het eerst naar Zuid-Amerika vertrok.
García Márquez is een verhalenverteller. Hij was journalist geweest en hij
introduceerde het magisch realisme in de literatuur, waarbij magisch denken en de
beleving van de werkelijkheid in elkaar vloeien. Door Honderd jaar eenzaamheid
– en zijn overige boeken – leerde ik me open te stellen voor de absurde
werkelijkheid van Zuid-Amerika en me nergens over te verbazen. García Márquez’
boeken zijn van een ongekende vitaliteit, ook als ze melancholisch en triest
zijn. De tropische natuur, de dorpsgemeenschap, families en het weer vormen het
decor voor absurde gebeurtenissen en zonderlinge personages die hij met
empathie tot leven laat komen.
2.
De oorlog van het einde van de wereld van
Mario Vargas Llosa. Dit boek van de Peruaanse schrijver las ik in het semi-woestijngebied
van Noordoost-Brazilië waar zich eind 19de eeuw het dramatische verhaal
had afgespeeld van de messianistische prediker die zich met duizenden arme aanhangers
in het binnenland had teruggetrokken en pas na drie veldtochten door het republikeinse
leger was verslagen en uitgemoord. Hallucinerend. Tegenwoordig heet dit modieus
een long read, een literair verhaal
gebaseerd op een ware gebeurtenis. Nu ik het toch over Vargas Llosa heb: Het feest van de bok over de dictatuur
van Trujillo op de Dominicaanse Republiek.
3.
The kill list van Frederick Forsyth en A delicate truth van John le Carré. Na
hun schitterende eerdere boeken kwamen deze twee iconen van de politieke
thrillers vorig jaar op resp. 75-jarige en 82-jarige leeftijd gewoon weer met
een nieuwe boek. Als altijd van uitzonderlijke kwaliteit, sluw, geestig, scherp
en actueel. Beiden zijn een voorbeeld dat je als schrijver zo lang door kunt
gaan als je wilt en dat je van schrijven nooit genoeg krijgt. Ze staan voor een
eerbetoon aan al die andere uitzonderlijke schrijvers van spannende boeken.
4.
Lords of Finance van Liaquat Ahamed. In de
enorme rij economische boeken waarvan ik geleerd heb – van J.K. Galbraith tot
en met boeken over de kredietcrisis – springt dit eruit. Lords of Finance gaat
over de presidenten van de centrale banken van Groot Brittannië, Duitsland,
Frankrijk en de Verenigde Staten (Montagu Norman, Emile Moreau, Hjamar Schacht
en Benjamin Strong) in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw. Als in
een meeslepend drama beschrijft dit boek hoe groot de betekenis is van monetair
beleid en wisselkoersen en wat de rol was van de gouden standaard. Afgezet
tegen de huidige crisis levert het inzichten op dat desastreus monetair beleid
tot economische depressies en oorlog kunnen leiden.
5.
Sleepwalkers van Christopher Clark. In dit
jaar van de honderdjarige herdenking van het begin van de Eerste Wereldoorlog
moet dit recente boek genoemd worden. Clark beschrijft hoe de vijf grote
Europese mogendheden van het begin van de 20ste eeuw een oorlog in
rommelden die ze geen van allen wilden. Er ontbraken instituties waarin landen
hun geschillen onderling konden beslechten en de militaire mobilisatie een halt
konden toeroepen. Uit het drama dat volgde en dat het verloop van de rest van
de eeuw van Europa bepaalde, blijkt de immense betekenis die de huidige
Europese Unie – met al zijn gebreken – heeft voor het bewaren van vrede en
welvaart in Europa.
Fout Goud van Uitgeverij Cargo is nu verkrijgbaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten